0 Kader...Seni de Keder Yaptı Yüreğime!

28 Nisan 2015




Kader dedikleri şey; her zaman kocaman kederler koyup gitti avuçlarıma! Ben anlayamadım gitti bu düzeni,şansı,kaderi... Hatta var olmamı gerektirecek sebebi...?

Öyle anlamsız geliyor ki herşey! Mutlu olsam,bir kez olsun olmak istediğim o anda kalabilsem,tam mutluyum dediğimde o acı tokatını çarpıp suratıma;bırakmasa beni o derin kederin içine ve hesapsızca sevebilsem seni..doyasıya! Olmasa şartlar,insanlar,sözler,bakışlar,yasaklar... İlla olacaksa onlar; ben hiç var olmamış olsam! 

Bahar gelmişçesine yeniden canlanmışken; solup kuruyan ve  o kader denilen şeyin ezdiği,ezip geçtiği bir çiçeğim şimdi... 

Demem o ki; yüreğime yine sonbahar geldi !

Şimdi nasıl ve neden alışacağımı bilmeden kaybolup gideceğim; bu vedayı da koyup koynuma.Acılar biriktirmekten yorgun düşen bu yüreğim,şimdi bir vedayı daha acı bilip saklayacak en derine... O çok sevdiğim şairin de söylediği gibi; ''Bu şehirde sen varsın,ben varım ama biz yokuz! '' artık.

Nasıl da usta olmuş yüreğim vedalar hususunda...Nasıl da anlar olmuşum o bakışların son bakış olduğunu,nasıl da anlamış ezilmiş içim ve ne gariptir; hissetmişim gideceğini! 

.................................

Evet koca,yalan dünya...sen kazandın! Ben ''Daha kötü ne olabilir,daha ne yakabilir canımı?'' dedikçe sen daha fazlasını yaşattın acıya dair ne varsa...Madem kavuşmak yoktu sonunda,neden çıkardın ki karşıma? Neden doyamadın gitti zehrini akıtmaya!?

Bir sevdaya daha yazık oldu şimdi! Hadi gelsin de alsın  kader, avucumdaki o koca kederi !

Ve birgün, bir başkası tuttuğunda o çok sevdiğim ellerini...ne olur yaşatma bana kalan günlerimi!













Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...